Bir gün Nasrettin Hoca yolda güzel bir at görmüş. Sahibinden izin alarak üstüne binmeye çalışmış ama bir türlü binememiş. İnsanların etrafına toplanmaya başladığını görünce sesli bir şekilde:
– Ah Nasrettin ah! Yaşlandın artık, gençliğinde böyle miydin, demiş.
İnsanların ona hak verdiğini görünce bu sefer de sessiz bir şekilde kendi kendine:
– Ben senin gençliğini de biliyorum Nasreddin, demiş.